Omdat steeds opnieuw blijkt dat het leven vrij kort is en dat je beter maar zo veel mogelijk geniet van de tijd die je gegund is, hebben we onszelf een nieuw avontuur in het vooruitzicht gesteld. We gaan vanaf volgende zomer een jaar in Cadaqués wonen. Hup, meteen de kogel door de kerk, voor wie het nog niet wist.
Het was een idee van Mila, die al langer droomt van een jaar in het buitenland wonen. Niemand weet waarom, maar ze wil het liefst zo snel mogelijk weg, hoewel ze het hier óók naar haar zin heeft. ‘Ik hou gewoon van avontuur,’ is haar verklaring voor haar zucht naar verandering.
Het begon met onze vakantie in Cadaqués afgelopen zomer. Of ja, eigenlijk begon het al veel eerder, want ik zag vorige week nog een herinnering op Facebook voorbijkomen van tien jaar geleden: een foto van Cadaqués, met daarbij de tekst: ‘Als ik ooit in het buitenland ga wonen, dan is het hier.’ Cadaqués heeft ons jaren geleden al betoverd met haar ruige baai met lieflijk dobberende bootjes. Steeds weer keren we terug naar dat Catalaanse vissersdorp, waar de tijd lijkt te zijn stilgezet als je alle toeristen wegdenkt. Zélfs die toeristen krijgen het niet verpest. Althans, vooralsnog niet.
Stiekem droomden we weleens van een huisje in Cadaqués, maar het was meer een idee voor als we later groot zijn. Toen we in de zomer na een wandeling over de kliffen zaten uit te puffen op een terras, vroeg Mila waarom we niet nú in Cadaqués gingen wonen. We legden uit dat dat ingewikkeld was in verband met haar school. ‘Maar ik kan toch hier naar school?’ zei ze. En wij: ‘Ja, maar hier spreken ze Catalaans.’ Zij: ‘Dan leer ik toch Catalaans?’ En vervolgens konden we geen bezwaren meer bedenken, want wij kunnen ons werk overal doen als we maar een laptop en een internetverbinding hebben. En ons huis in Utrecht verhuren voor een jaar is ook het probleem niet.
We zeiden dat we erover na zouden denken, maar het zaadje was geplant. En nu, twee maanden later, is Mila nog steeds enthousiast over het idee. En wijzelf ook! We hebben inmiddels met de leerplichtambtenaar gesproken en het is geen probleem als Mila haar eerste middelbareschooljaar in Cadaqués doet. Een vriend van ons, die weer bevriend is met een makelaar in het dorp, is al voorzichtig op zoek naar een huis, waar we van augustus 2022 tot augustus 2023 kunnen wonen. Binnenkort starten Mila en ik met Catalaanse lessen bij het Instituto Cervantes en Pek is hard bezig zijn Spaans bij te spijkeren. Het zaadje is uitgegroeid tot een enthousiast plan.
We gaan het doen, omdat we geen reden kunnen bedenken om het níet te doen. En hoe geweldig is het om dit avontuur met ons drietjes te beleven. Veel leuker nog dan te wachten tot we met pensioen zijn. De komende tijd hou ik jullie in deze blog op de hoogte van onze voorbereiding. Adéu!